امام زمان ( عج) و حضرت زهرا (س)
تمام عــمر خود در جستجویم که شاید یک نشانی از تو جویم گــرفتم در بغل زانوی غصه زبان حـــال قـــلـــبـم را بگویم الا خــیــمـه نشینم عــزیــز مه جــبینم ترحم کن به چشمم تو را یک دم ببینم که هر شب با غم تو همنشینم ************************ نگاه سرد مردم بود و آتش صدا بین صدا گُم بـود و آتـش بجای تسلیت با شاخه گُـل هجوم فُوج هیزم ، بود و آتـش نگو خون بر جگربود مگو در شعله ور بود بـگو از آن زمانـی که مادر پشت در بود خدایا جان زهرا در خطر بود ****************** مدینه عَرصه ی نامردمان بود رَسَن بر گردن ،یک قهرمان بود پریشان پدر ، گــــریان مـادر نگـــــاه بی گنـاه ، کـودکان بود بلا بودو غم درد یهودی گریه میکـرد علی با یار خود گفت بیــــا و خـانه برگـرد سر و کارم فُتَد با جمع نـامرد ******************** گل یاس و هجوم لشگر خار و یا اِنسیَـة الحَـورا و اشـرار نبودی پشت در تا که بدانی چه با پهلو نموده ، درب و دیوار بخـون دریا نشسته گل از ساقه شکسته علی را می برند از کنارش دستِ بسته به دنبالش روان بانوی خسته ************************* غروب و کوچه تنگ مدینه غروب خاک خـون رنگ مدینه دل آئینه ی عشـق علـی را شکسته دست دلسنـگ مدینـه چه دستی، دست بی درد چه دستی ، دست نامرد بـدور از چشـم بابـا دلـم را غرق خون کرد همین که رو بسوی مـادر آورد *************************** دل از آن لحظه خاکستر نشین شد که آن نیلوفری پرپر ترین شد دعـا کردم درآن لحظه بمیـرم که دیدم مادرم نقش زمین شد خودم دیدم به دیده که آن سرو خمیـده نه دارد پـای رفتن نه دارد سُـویِ دیده ز چشم معجرش خون می چکیده ************************ بده مــــژده که کار خـانــــه کرده خودش را دور ما پروانه کرده پس ازچندی گرفت مارا درآغوش دوبــاره مــوی مارا شانـه کرده شنیدم گفته اینسان فتادم شعله بر جان بـرای چنـد روزی علی جان پخته ام نان نخواهم نان و شانه، دل مسوزان ************************ دریـــــغ از من نــمـــودی دیدنت را گرفتی لطف حیدر گفتنت را زمن بگذر ، بگو ساعت به ساعت عوض کردی چرا پیراهنت را مَبار ای ابر خسته دلم خیلی شکسته به دشت سینه تـو گل سرخی نشسته همین غم ، تار و پودم را شکسته ************************ چه میشد ، باز پیش ما بمانی برای این سفر خیلی جوانی مبند این پلک نیلی را برویم بمان ای ناتوانم ، میتـوانی تـوهستی تکیه گاهم نه ، بَل هستی سپاهم مشـو تنها امیـدم رفیـق نیمـه راهـم ترحم کن، نگـر بر سـوز آهم *************************** ( تشییع حضرت زهرا سلام الله علیها ) خـدایــا می برم بین مخفیانه تمــام هستی ام را من شبانه تو خود دانی توان آن نــدارم بَرَم تابوت زهرا روی شانه ببین پشتم شکسته شدم دلخون و خسته بده صبر و توانم که امیــدم گـسـسته شده هنگامه ی تشیع زهرا ****************************** بیا سلمان ، بیا مقدا د ، ابوذر بُوَد بابای من بی یار و یاور شده وقت وداع مـــادر مـــا کمک باید برای دفن کوثر شکستــه پشت بابا ز داغ مـــادر مـــا کسی باید بگـیــرد که امشب دست او را شده هنگامه ی تشیع زهرا |
